Education for Poverty Reduction (Tamil)

 வறுமையை ஒழிப்பதற்கான கல்வி

அறிமுகம்

வறுமை என்பது, உணவு, உடை, உறைவிடம், பாதுகாப்பான குடிநீர், கல்வி பெறும் வாய்ப்பு, பிற குடிமக்களிடம் மதிப்புப் பெறுதல் போன்றவை உட்பட்ட, வாழ்க்கைத் தரத்தைத் தீர்மானிப்பவற்றை இழந்த நிலை ஆகும். பல நாடுகளில் முக்கியமாக வளர்ந்துவரும் நாடுகளில் வறுமை ஒழிப்பு என்பது ஒரு முக்கியமான இலக்காக இருந்துவருகிறது. வறுமைக்கான காரணம், அதன் விளைவுகள், அதனை அளப்பதற்கான வழிமுறைகள் போன்றவை தொடர்பான வாதங்கள், வறுமை ஒழிப்பைத் திட்டமிடுவதிலும், நடைமுறைப் படுத்துவதிலும் தாக்கத்தைக் கொண்டுள்ளன. 

வறுமையை முற்றிலும் வறுமை(absolute poverty) என்றும், ஒப்பீட்டு வறுமை (relative poverty) என்றும் இருவகைப்படுத்தலாம். முற்றிலும் வறுமை என்பது ஒரு குடும்பத்தின் வருமானம் அக்குடும்பத்தினரின் அடிப்படைத் தேவைகளைக் கூட நிறைவேற்ற முடியாத அளவில் மிகக்குறைவாக இருப்பதாகும். மிகக் குறைந்த அளவு வழ்க்கைத் தரத்திற்கும் கீழான நிலையில் உள்ளவர்களை இது குறிக்கும். ஒப்பீட்டு வறுமை என்பது இரண்டு பிரிவினரின் வாழ்க்கைத் தரத்திற்கு இடையே உள்ள ஏற்றத் தாழ்வுகளைக் குறிப்பதாகும். இந்தியா இலங்கை போன்ற நாடுகளில் இவ்விரண்டு வகை வறுமையும் காணப்படுகிறது. அமெரிக்கா போன்ற வளர்ச்சி பெற்ற நாடுகளில் ஒப்பீட்டு வறுமை மட்டும் காணப்படுகிறது. இதற்குக் காரணம் தேசிய வருமானப் பங்கீட்டில் உள்ள ஏற்றத்தாழ்வுகளே ஆகும். வறுமைக்கான காரணம் நாட்டிற்கு நாடு இடத்திற்;கு இடம் வேறுபட்டு காணப்படும.; இதனால் இவற்றை பொதுவாக சூழற்காரணிகள், பொருளாதார காரணிகள், அரசியல் காரணிகள், குடிப்புள்ளியியற் சமூகக் காரணிகள் மற்றும் குடிப்புள்ளியில் காரணிகள் என ஐந்து பிரதான வகைக்குள் வகைப்படுத்;தலாம். 

வருமானத்தினடிப்படையில் நாளொன்றுக்கு ஒரு டொலருக்கும் குறைவான வருமானத்துடன் வாழும் தனிப்பட்ட ஒருவரின் வாழ்வு உச்ச எல்லை வறுமை (Extreme Poverty) என்ற வகைப்பாட்டிற்குள்ளும் நாளொன்றுக்கு இரண்டு டொலருக்கு குறைவான வருமானம் பெருகின்ற ஒருவரின் வாழ்வு மிதமான வறுமை (Moderate Poverty) என்ற வகைப்பாட்டிற்குள்ளும் உள்ளடக்கப்படுகின்றன. அந்தவகையில் உலகில் வாழ்ந்த மொத்த குடித்தொகையில் 1.1 (2001) மில்லியன் மக்கள் உச்ச வறுமையிலும் 2.7 மில்லியன் மக்கள் மிதமான வறுமையிலும் காணப்பட்டனர்.

வசதிபடைத்தவர் மற்றும் ஏழைகளுக்கு இடையேயான இடைவெளி வரவர அதிகரித்துக்கொண்டே வருகிறது. அபிவிருத்தியடையாத 48 நாடுகளின் மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தி, உலகின் முதல் மூன்று பணக்காரர்களின் சொத்து மதிப்பை விட குறைவு என மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது. உலக பணக்காரர்களில் 20 சதவீதம் பேர் உலகின் மொத்த வளங்களில் 86 சதவீதத்தை கைப்பற்றியுள்ளனர். மீதமுள்ள 80 சதவீத மக்களுக்கு கிடைப்பது வெறும் 14 சதவீதம் மட்டுமே.

ஐ.நாவின் புத்தாயிரமாண்டு வளர்ச்சி இலக்குகளில், வறிய மக்கள் தொகையைப் பாதியாகக் குறைப்பது என்ற இலக்கை முன்கூட்டியே நனவாக்க முனையும் ஒரு நாடாகவே சீனா உள்ளது.

கல்வியினால் மாத்திரமே வறுமையின் அடிப்படைக் கட்டமைப்புகளை எதிர்த்துப் போராட முடியும்

கல்விக்கான அதிக அணுகல் வறுமையை குறைக்க பங்களிக்கும். வாசித்தல், எழுதுதல் மற்றும் எண் கணிதம் போன்ற அடிப்படைத் திறன்கள், ஓரங்கட்டப்பட்ட மக்களின் வருமானத்தில் குறிப்பிடத்தக்க நேர்மறையான விளைவைக் கொண்டிருக்கின்றன. இது பொருளாதாரத்தின் மீதான வருவாய் விகிதத்தை அதிகரிக்கிறது.

யுனெஸ்கோவால் புதிதாக வெளியிடப்பட்ட ஒரு கட்டுரை, நாள்பட்ட வறுமையிலிருந்து தப்பிக்க மற்றும் தலைமுறைகளுக்கு இடையே வறுமையை பரப்புவதைத் தடுக்க கல்வி மிக முக்கியமானது என்பதைக் காட்டுகிறது. அதிக வருமானம் கொண்ட நாடுகளை விட குறைந்த வருமானம் உள்ள நாடுகளில் வருமான விகிதம் அதிகமாக உள்ளது. இடைநிலைக் கல்வியை விட தொடக்கக் கல்வி அதிக வருமான விகிதத்தைக் கொண்டுள்ளது. கல்வி முறையான வேலைவாய்ப்பில் உள்ளவர்களுக்கு அதிக ஊதியத்தை சம்பாதிக்க உதவுகிறது: ஒரு வருடம் கல்வி ஊதியத்தில் 10% அதிகரிப்புடன் தொடர்புடையது.

உணவுப் பாதுகாப்பில் கல்வியும் கட்டமைப்புகளை மாற்றுகிறது. 1980 இல் இருந்து ஒரு ஆய்வு இன்னும் செல்வாக்கு மிக்கது, 13 நாடுகளில் விவசாய உற்பத்தியில் ஆரம்பக் கல்வியின் விளைவுகளை பகுப்பாய்வு செய்தது. நான்கு வருட பள்ளிப் படிப்புடன் தொடர்புடைய உற்பத்தியில் சராசரி வருடாந்திர ஆதாயம் 8.7% என்று கண்டறியப்பட்டது (லாக்ஹீட், ஜமிசன் மற்றும் லாவ், 1980). கல்வியானது ஒரு தீவிரமான வறுமையை அகற்றுவதற்கான அலை, மற்றும் வருமானத்தை ஊக்குவிக்கும் ஒரு வினையூக்கியாக அமையும். எனவே குழந்தைகள் மற்றும் இளைஞர்களுக்கு பொருத்தமான தத்துவார்த்த மற்றும் நடைமுறை திறன்களை வழங்கும் கல்வியில் முதலீடு செய்வது முக்கியம். வறுமையை ஒழிப்பதற்கு கல்வியால் மேற்கொள்ள வேண்டிய திட்டங்களாவன:

மிகவும் ஓரங்கட்டப்பட்ட மக்களிற்கான மற்றும் பெண்களிற்கான கல்வி நடவடிக்கைகள்ஃதிட்டங்களை வடிவமைக்கவும்

2000 ஆம் ஆண்டு முதல் குழந்தைகளை பள்ளியில் சேர்ப்பதில் வெற்றி பெற்ற போதிலும், கிட்டத்தட்ட 60 மில்லியன் குழந்தைகள் இன்னும் பள்ளியை விட்டு வெளியேறினர் மற்றும் பள்ளிக்கு வெளியே உள்ள குழந்தைகளின் சரிவு தேங்கி நிற்கிறது. இன்னும் பள்ளியில் இல்லாத குழந்தைகள் பல விளிம்புநிலை காரணிகளால் (வறுமை, கிராமப்புற, இன/மத/மொழி சிறுபான்மையினர், ஒரு பெண் மற்றும் பிறர்) மிகவும் பாதிக்கப்படுகின்றனர் மற்றும் அடுத்த தலைமுறை வளர்ச்சி இலக்குகளை நோக்கி முன்னேறும்போது, தலையீடுகளை இலக்காகக் கொண்டு விலக்கப்பட்ட மக்களை அடைய வேண்டியது அவசியம்.

குழந்தைகள் என்ன கற்றுக்கொள்கிறார்கள் - தரம், கற்றல் மற்றும் ஆசிரியர்கள் மீது கவனம் செலுத்துதல்

கிட்டத்தட்ட 60 மில்லியன் பள்ளிக்கு வெளியே உள்ள குழந்தைகளைத் தவிர, 250 மில்லியன் குழந்தைகள் அடிப்படைகளைக் கற்கவில்லை என்று கணக்கிடப்பட்டுள்ளது. கல்வியில் முதலீடு செய்வதால் நாம் எதிர்பார்க்கும் சமூக ஆதாயங்கள் பள்ளிக்குச் செல்வது கற்றலுக்கு வழிவகுக்கும் என்பது வெளிப்படையானது. 

உலகளாவிய சுற்றுச்சூழல் நெருக்கடியின் தாக்கத்தால் ஏழை சமூகங்கள் பெரும்பாலும் பாதிக்கப்படுகின்றன. இந்த சமூகங்கள் மாற்றத்தை சமாளிக்க நெகிழ்ச்சியுடன் இருப்பதோடு, இயற்கையையும் அதன் வளங்களையும் எவ்வாறு பாதுகாப்பது என்பதை அறியவும் தொடர்புடைய கல்வி முக்கியமானது. சம்பந்தப்பட்ட கல்வி மாற்று எரிசக்தி வழங்கல், மறுசுழற்சி, விவசாயம், கட்டுமானம் மற்றும் போக்குவரத்து ஆகியவற்றைச் சுற்றி இருக்க வேண்டும்.

சமுதாயத்தில் உள்ள ஏற்றத்தாழ்வுகளை நிவர்த்தி செய்ய உள்நாட்டு முதலீடு முக்கியம் 

கல்வி மற்ற வளர்ச்சி இலக்குகளுக்கு ஒரு ஊக்கியாக இருந்தாலும், துறைகள் ஒன்றாக வேலை செய்வதும் முக்கியம். உதாரணமாக குழந்தைகளின் உடல்நலம் மற்றும் ஊட்டச்சத்தில் முதலீடு செய்வதும் முக்கியம், அது பள்ளியில் கற்றுக்கொள்ள குழந்தைகளின் சிறந்த சாதகமான நிலைக்;கு வழிவகுக்கும். குழந்தைகள் ஆரோக்கியமாக பள்ளிக்கு வரும் போது அவர்கள் கற்றுக்கொள்ள அதிக வாய்ப்பு உள்ளது இது வாழ்நாள் முழுவதுமதன கற்றலிற்கு வழிவகுக்கும். எனவே குழந்தை பருவத்தில் ஒரு முழுமையான கல்வி மற்றும் சுகாதார ஊட்டச்சத்து தொடர்பான முதலீடு முக்கியமானது.

இளைஞர்களுக்கு வேலை வாய்ப்புகள் இல்லாதது உலகளவில் பெரும் சவாலாக உள்ளது.

தொழில் முனைவோர் மற்றும் வணிக நிர்வாகத்திற்கான கல்வி இளைஞர்களை ஊக்குவிப்பதற்கும் அவர்களின் சொந்த வியாபாரத்தை வளர்ப்பதற்கும் முக்கியம். இந்த நோக்கத்திற்காக ஆதரவளிக்க தொடர்புடைய தொழில்நுட்ப மற்றும் தொழிற்பயிற்சி முக்கியம். விவசாய அறிவு, புதுமை மற்றும் செயல்திறனை ஊக்குவிக்கும் கல்வி, இந்தத் துறையில் உற்பத்தித்திறனை அதிகரிக்க பங்களிக்கும்.

முடிவுரை

1. கல்வி வறுமையை குறைக்கிறது

அனைத்து குழந்தைகளும் அடிப்படை வாசிப்பு திறனுடன் பள்ளியை விட்டு வெளியேறினால் 171 மில்லியன் மக்கள் தீவிர வறுமையில் இருந்து விடுபட முடியும். இது உலக மொத்தத்தில் 12ம% வீழ்ச்சிக்கு சமம். கல்வி கமிஷனால் கோடிட்டுக் காட்டப்பட்ட கற்றல் மேம்பாடுகளிலிருந்து முழுமையான வறுமையை 30% குறைக்க முடியும்.

2. கல்வி தனிப்பட்ட வருமானத்தை அதிகரிக்கிறது

கல்வி ஒவ்வொரு கூடுதல் வருட பள்ளிக்கூடத்திற்கும் சுமார் 10% வருமானத்தை அதிகரிக்கிறது.

ஒவ்வொரு $ 1 பள்ளிக்கல்வியின் கூடுதல் ஆண்டில் முதலீடு செய்வது குறைந்த வருமானம் உள்ள நாடுகளில் $ 5 மற்றும் கீழ் நடுத்தர வருமான நாடுகளில்  $ 2.5 அதிகரிக்கும்.

3. கல்வி பொருளாதார ஏற்றத்தாழ்வுகளை குறைக்கிறது

ஏழை மற்றும் பணக்கார பின்னணியைச் சேர்ந்த தொழிலாளர்கள் ஒரே கல்வியைப் பெற்றால், வேலை செய்யும் வறுமையில் இருவருக்கும் இடையே உள்ள ஏற்றத்தாழ்வு 39% குறையும்.

4. கல்வி பொருளாதார வளர்ச்சியை ஊக்குவிக்கிறது

1965 மற்றும் 2010 க்கு இடையில் கிழக்கு ஆசியா மற்றும் சப்-சஹாரா ஆப்பிரிக்கா இடையே வளர்ச்சி விகிதங்களில் பாதி வித்தியாசத்தை கல்வி அடைதல் விளக்குகிறது.

2050 ஆம் ஆண்டில், குறைந்த வருமானம் கொண்ட நாடுகளில் தனிநபர் மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியானது அனைத்து குழந்தைகளும் கற்றுக் கொண்டிருந்தால் அதை விட கிட்டத்தட்ட 70% குறைவாக இருக்கும்.

சராசரியாக ஒரு வருடத்திற்கு மூன்றாம் நிலை அடைவது துணை-சஹாரா ஆப்பிரிக்காவின் நீண்டகால மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியை 16ம%அதிகரிக்கும்.

5. கல்வி பூமியைக் காப்பாற்ற உதவுகிறது

ஒட்டுமொத்த காலநிலை மாற்றம் மற்றும் அதனால் ஏற்படும் இயற்கை பேரழிவுகளின் அதிகரித்த அதிர்வெண் மற்றும் வேளாண் உற்பத்தி குறைதல் ஆகியவை 2030 வாக்கில் 122 மில்லியன் மக்களை வறுமையில் தள்ளும்.

பசுமைத் தொழில்களை உருவாக்குவது உயர் திறமையான, படித்த தொழிலாளர்களை நம்பியிருக்கும்.

பசுமை இல்ல வாயு வெளியேற்றத்தில் 1/3 பங்கை விவசாயம் அளிக்கிறது. தொடக்க மற்றும் இடைநிலைக் கல்வி எதிர்கால விவசாயிகளுக்கு விவசாயத்தில் நிலைத்தன்மை சவால்கள் பற்றிய முக்கியமான அறிவை வழங்க முடியும்.